Polki w Indiach

W miejscowości Prakashapalaya, która obszarowo nie jest większa od przeciętnych wiosek w Polsce są aż 4 różne zgromadzenia zakonne. Zgromadzenie Sióstr Holly Cross (pod ich opieką są dzieci z dżungli, które normalnie nie mają szans na naukę, siostry prowadzą dla nich internat i posyłają do państwowej szkoły podstawowej w Prakshpalaya). Kolejnym jest zgromadzenie Księży Salezjanów, którzy mają parafię, prywatną szkołę podstawową, przedszkole, high school, PUC i 2 internaty. W jednym z internatów mieszkają siostry ze zgromadzenia Sióstr Misjonarek Maryi Wspomożycielki Wiernych i mają pod opieką nastoletnie dziewczyny. Ostatnim jest zgromadzenie założone przez polską urszulankę s. Reginę Woroniecką. Poniżej jest prezentacja przedstawiająca owoce jej pracy i poświęcenia.
S. Regina Woroniecka wyjechała do Indii w 1969 roku w celu pracy na rzecz trędowatych w ośrodku tworzonym w południowych Indiach przez ks. Adama Wiśniewskiego. Gdy przyjechała okazało się że ks. Wiśniewski przenosi swój ośrodek w inne miejsce. Nie wróciła do Polski, jak niektórzy współpracownicy ale zdecydowała zostać, gdyż poczuła powołanie, by stworzyć na tej ziemi wspólnotę mającą na celu edukację i katechizację biednych ludzi. Gromadziła dziewczęta, które nie miały szans dostać się do innego zgromadzenia, bo nie zdały egzaminu kończącego Pre University College (odpowiednik polskiej matury). Pierwszym domem był niewielki budynek we wsi Mariapura, który siostra rozbudowywała i powstał zakon Sathya Seva co w języku kannada znaczy Służba Prawdzie. Zgromadzenie rozrasta się w Indiach i poza ich granicami. W sąsiedniej wsi Prakashpalaya istnieje internat dla dziewcząt i kolejny dom. Obecnie zgromadzenie liczy ok. 140 sióstr zakonnych.
Matka Założycielka obecnie przebywa w domu sióstr Urszulanek w Poznaniu-Pokrzywnie, a bezpośrednią opiekę nad nią sprawuje jedna z pierwszych duchowych córek, która przyleciała w tym celu z Indii.

Satyaseva

View more presentations from Urszulanki UR